آموزش صبر به بچه ها در سنین پایین

یکی از بهترین صفاتی که انسان می تواند در طول عمر خود داشته باشد بدون شک صبر است شاید بسیاری این موضوع را می دانند اما صبور بودن برای آن ها سخت است. اما اگر می خواهید فرزندان صبوری تربیت کنید خواندن این پست می تواند به شما کمک کند تا از دوران کودکی این صفت خوب را به بچه ها آموزش دهید. بسیاری از چیز هایی که در دوران کودکی یاد می گیریم تا پایان زندگی با ما همراه خواهد بود. بچه های صبور به نسبت دیگر بچه ها بهتر می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و از پس مشکلات بربیایند. آنها یاد می‌گیرند چطور نوبت را رعایت کنند و منتظر بمانند، بدون اینکه عصبانی شوند و از کوره دربروند. بچه‌هایی که از کودکی صبوری را یاد گرفته‌اند در آینده افراد موفق‌تری خواهند بود و در دوران تحصیل نیز به نسبت دیگر دانش‌ آموزان موفق‌ تر هستند. اما برای اینکه با نحوه آموزش صبر به بچه ها آشنا شوید بهتر است در ادامه همراه ما باشید تا توصیه های یک روانشناس در این باره را بخوانیم.

سن شروع آموزش صبر به بچه ها

به‌ گفته روانشناس خانم ندا محمد علی : بهترین سن برای آموزش غیر مستقیم صبوری به بچه ها بین دو تا سه سالگی است که این آموزش باید تا سن هفت سالگی کودکان نیز به‌ صورت غیرمستقیم ادامه داشته باشد.

آموزش صبر به کودکان زیر 2 سال

اما درخصوص بچه های زیر دو سال باید حواسشان را از چیزهایی که می‌خواهند و برایشان مناسب نیست، پرت کنیم. در سن های زیر دو سال کودکان خیلی زود حواسشان به موضوع جدید پرت می‌ شود و زود فراموش می‌کنند که تا چند لحظه قبل چه درخواستی داشته‌اند.

روش های ساده آموزش صبر به بچه ها

خانم ندا محمد علی روانشناس در ادامه می گوید: یکی از کارهایی که می‌توانیم با کودکان بالای سه سال انجام دهیم این است که با انجام برخی کارهای تشویقی و یا بازی‌ کردن با بچه ها، صبرکردن را به کودکان (با تکرار و تمرین) آموزش دهیم. یکی از این کارها ستاره‌ بازی است. برای این کار، یک جدول می‌کشیم و در ازای هر کار خوبی که فرزندمان انجام داد به او یک ستاره می‌دهیم و می‌گوییم که مثلا در ازای دریافت هر 5 ستاره می‌تواند پاداش بگیرد. این پاداش می‌تواند خرید بستنی مورد علاقه کودک ، کتاب‌ خریدن و یا درست‌ کردن غذای مورد علاقه‌اش باشد. والدین باید به این نکته توجه کنند که پاداشی که برای فرزندشان در نظر می‌گیرند خیلی هم گران‌قیمت و… نباشد و در حد زندگی روزمره کودکشان باشد.

آموزش گذر زمان به بچه ها

کودکان هنوز از گذر زمان درکی ندارند و متوجه نیستند که فرق بین پنج دقیقه صبرکردن با 30 دقیقه صبوری‌ کردن چقدر است اما می‌توان به آنها آموزش داد که بتوانند گذر زمان را درک کنند. مثلا می‌توان عقربه بزرگ ساعت را به آنها نشان داد و گفت وقتی عقربه روی عدد هشت قرار گرفت می‌توانیم با همدیگر بازی کنیم؛ یا مثلا به جای اینکه به او بگوییم تا 20 دقیقه دیگر ناهار آماده می‌شود، بگوییم زمانی که سرخ‌ کردن سیب‌زمینی‌ها تمام شد می‌توانیم با هم ناهار بخوریم. هچنین می توانید به او تأکید کنیم که تا رسیدن زمان مناسب می‌ تواند با ماشین‌هایش به‌ تنهایی بازی کند، پازلش را تکمیل کند و یا نقاشی بکشد. در این صورت کودک به‌ مرور یاد می‌گیرد که برای رسیدن به خواسته‌اش باید صبر کند و در عین حال زمان انتظار برای رسیدن به خواسته‌ اش نیز به بطالت نمی‌گذرد این ها تکنیک های بسیار ساده ای است که می توانید از آن بهره بگیرد.

کودکان از پدر و مادر یاد می گیرند

اینکه بچه ها همیشه به پدر و مادر نگاه می کنند و یاد میگیرند یک چیز ثابت شده است که تقریبا هرروز پدر و مادر ها متوجه آن هستند در صبر هم همینطور است اگر خودتان اصلا اهل صبر نیست کار سختی برای آموزش دارید. والدین باید خودشان اهل صبر و مدارا باشند تا بتوانند این مهارت را به فرزندشان هم آموزش دهند. بچه‌ها با مشاهده عکس‌ العمل والدین یاد می‌گیرند که در موقعیت‌ های مشابه چه عکس‌ العملی داشته باشند. وقتی ما به‌ عنوان والد زمانی که اینترنت قطع می‌شود شروع به شکوه و شکایت می‌کنیم و زمین و زمان را به هم می‌دوزیم یا وقتی می‌خواهیم به میهمانی برویم توقع داریم همان موقعی که ما انتظار داریم همه آماده شوند و در غیر این صورت شروع به پرخاشگری می‌کنیم، نباید از کودک خود انتظار صبوری داشته باشیم.

الگو صبور بودن

به همین دلیل است که روانشناسان معتقدند الگوی صبور بودن ، کار بسیار سختی است و برای دستیابی به آن باید تلاش و تمرین کرد. صبر، یکی از مهارت‌هایی است که کیفیت آن به‌مرور زمان بهبود پیدا می‌کند و والدین و کودکان در کنار هم می‌توانند با یکدیگر تمرین کنند تا به مزایای صبر دسترسی پیدا کنند.

قانونمند شدن کودکان

این روانشناس در ادامه می گوید کودکان از سن پیش‌ دبستان به بعد باید به‌ سوی قانونمندشدن پیش بروند. ‌در این سن، مدل گفت‌وگوی والدین و فرزندان باید قاطع، محکم و بدون تهدید و سرزنش و داد زدن باشد. مثلا اگر بچه خواسته‌ای دارد که والدین تشخیص می‌دهند نباید به آن خواسته برسد باید با قاطعیت و صدای آرام و البته بی‌تفاوت نسبت به جیغ‌وداد فرزندشان در موضوع مداخله کنند و به او بگویند که برای رسیدن به خواسته‌ای که دارد باید تا زمانی که والدین تشخیص می‌دهند، صبر کند.

مداخله درست هنگام رفتار اشتباه کودک

 والدین در صورتی باید در زمان جیغ‌ و داد زدن کودک خود مداخله کنند که احتمال خطر برای او وجود داشته باشد و مثلا کودک سر خود را به زمین یا دیوار می‌کوبد و در معرض خطر آسیب‌دیدگی قرار دارد. در این صورت باید کودک را نگه دارند و بدون هیچ عکس‌العمل احساسی، در چشم‌های کودک نگاه کنند و به او بگویند تا زمانی که رفتار خود را ادامه دهد هیچ کاری برایش انجام نخواهند داد. در پایان امیدواریم که این پست مورد توجه شما قرار گرفته باشد در انتها می خواهیم به شما کتاب تربیت سالم در خانه اثری از دکتر جین نلسن مشاوره ازدواج، خانواده و کودک را معرفی کنیم که می توانید آن را از طریق لینک زیر از سایت دیجی کالا با تخفیف 17 درصدی خریداری کنید. همراه این کتاب فایل صوتی به صورت سی دی هم وجود دارد که می توانید هنگام انجام کار های خود به آن گوش دهید. این کتاب از مشهور ترین کتاب های حوزه تربیت کودکان در جهان می باشد.